Referenties, reviews, beoordelingen durven vragen

Referenties, reviews, beoordelingen. Hoe je het ook noemt, je ontkomt er tegenwoordig echt niet meer aan. Voor corona al niet. Nu de hele wereld zich nóg meer is gaan richten op online, al helemaal niet. En eerlijk is eerlijk: ook ik koop niks als ik geen objectieve reviews zie of lees.

Een praktisch voorbeeld vanuit de consument

Even een heel praktisch voorbeeld vanuit de consument: je bent online aan het shoppen, ziet een heel leuk artikel, maar het is aan de prijs. Toch. Het blijft spoken in je achterhoofd en je raakt er steeds meer van overtuigd dat je het artikel nodig hebt. Het enige dat je graag nog wilt, is lezen hoe ánderen dit artikel is bevallen. Voldeed het aan de verwachtingen? Deed het inderdaad wat het heeft beloofd? Was het duurzaam? Was het snel en goed bezorgd?

Je wilt eerst antwoord op die vragen. Maar op de site zelf zie je deze antwoorden niet. Omdat je zó overtuigd bent van de, inmiddels in jouw ogen, noodzaak van het artikel, ga je online verder zoeken.

Je klant verlaat dus jouw omgeving om te zoeken naar reviews. Dan moet je verrekte goede voorwaarden op je site hebben, willen ze, nadat ze het artikel mét beoordelingen ergens anders dus hebben gevonden, terugkeren naar jouw website om het artikel bij jou te kopen. Voor de consument is het immers veel makkelijker het daar te kopen waar de referenties zijn gezien.

Dit, ongetwijfeld herkenbare, voorbeeld komt vaak zat voor. En niet alleen bij kledingwinkels. Als ik iemand anders inhuur, wil ik ook weten wat anderen daarvan vinden. Ik wil weten of ze echt geholpen zijn. Hoe de communicatie was, hoe de prijs-kwaliteitsverhouding was of grenzen werden gerespecteerd of de adviezen echt hebben gewerkt voor je. Kortom: of je iemand anders hetzelfde zou gunnen als wat jij hebt meegemaakt. Kan ik geen reviews vinden, heb je dikke kans dat ik afhaak.

Trek de stoute schoenen aan

‘Brutalen hebben de halve wereld’. Ik heb de uitspraak weleens gehoord. Het dekt wat mij betreft niet helemaal de lading. Maar wat ik wel heb geleerd in de afgelopen 20 jaar, is dat als jij er niet naar vraagt, anderen niet snel geneigd zijn je de credits te geven.

Vraag dus áltijd of je een referentie mag ontvangen. Van je klant, het afgesloten deelproject, het artikel dat is besteld, het (gratis) adviesgesprek dat je hebt gehad. Dikke kans dat je namelijk echt wel mensen hebt geholpen, maar dat ze simpelweg er niet aan denken om een referentie te geven daarvoor. Het zit niet in hun systeem om automatisch zelf referenties te geven.

Wat concrete tips op een rij:

Zorg dat referenties altijd objectief zijn.

  • Zorg dat referenties op meerdere plekken zichtbaar zijn. Gebruik daarvoor bijvoorbeeld Google Mijn Bedrijf.
  • Wek nooit de indruk dat de referentie niet objectief is. Schrijf dus niet een referentie voor jezelf die je vervolgens onder je klant’s naam publiceert.
  • Vraag je referenties via LinkedIn? Vraag dan of je de referenties ook op andere platforms mag publiceren. Op je eigen website bijvoorbeeld.
  • Leer jezelf aan dat als een klus is afgerond, je direct om een referentie vraagt. Dat kan makkelijk via bijvoorbeeld een standaardtekst die je hier en daar wat personaliseert.

Heb jij de afgelopen jaren geen referenties gevraagd en wil je daar verandering in brengen en ben je actief op LinkedIn? Via dat platform kan je heel makkelijk referenties vragen én ze worden altijd mooi openbaar bij je profiel getoond. Win-win toch? Kan je daar wel wat hulp bij gebruiken? Neem dan gerust contact op voor de mogelijkheden.

Foto van Markus Winkler via Unsplash.

Een gedachte over “Referenties, reviews, beoordelingen durven vragen

Reacties zijn gesloten.